เครื่องผสมวัสดุ

เครื่องผสมสีเป็นเครื่องจักรที่ใช้แรงกลและแรงโน้มถ่วงเพื่อผสมวัสดุสองชนิดขึ้นไปอย่างสม่ำเสมอ เครื่องผสมสีมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมต่าง ๆ และชีวิตประจำวัน



เครื่องผสมสีสามารถผสมวัสดุที่หลากหลายลงในส่วนผสมที่สม่ำเสมอเช่นซีเมนต์ทรายหินบดและน้ำลงในคอนกรีตเปียก นอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มพื้นที่ผิวสัมผัสของวัสดุเพื่อส่งเสริมปฏิกิริยาทางเคมี นอกจากนี้ยังสามารถเร่งการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเช่นการเพิ่มตัวทำละลายให้กับตัวละลายเม็ดและเร่งการละลายและการผสมผ่านการกระทำของเครื่องจักรผสม



เครื่องผสมสีที่ใช้กันทั่วไปแบ่งออกเป็นสี่ประเภท: ก๊าซและเครื่องผสมของเหลวที่มีความหนืดต่ำ, ของเหลวความหนืดสูงปานกลางและเครื่องผสมวาง, เครื่องผสมวัสดุเทอร์โมพลาสติก, และผงและเครื่องผสมวัสดุของแข็งเม็ด ก๊าซและเครื่องผสมสีของเหลวที่มีความหนืดต่ำนั้นโดดเด่นด้วยโครงสร้างที่เรียบง่ายไม่มีชิ้นส่วนหมุนการบำรุงรักษาขนาดเล็กและการใช้พลังงานต่ำ เครื่องจักรผสมประเภทนี้แบ่งออกเป็นสี่ประเภท: การผสมการไหลของอากาศการผสมท่อการผสมเจ็ทและการผสมการไหลเวียนแบบบังคับ



เครื่องผสมสีของของเหลวความหนืดขนาดกลางและความหนืดสูงโดยทั่วไปจะมีผลการตัดที่แข็งแกร่ง เครื่องผสมวัสดุเทอร์โมพลาสติกส่วนใหญ่ใช้สำหรับผสมวัสดุเทอร์โมพลาสติก (เช่นยางและพลาสติก) กับสารเติมแต่ง; เครื่องผสมสำหรับวัสดุที่เป็นของแข็งและเม็ดเล็กส่วนใหญ่ทำงานเป็นระยะ ๆ และยังรวมถึงเครื่องจักรที่มีฟังก์ชั่นการผสมและการบดเช่นเครื่องกลิ้งล้อ ในระหว่างการผสมวัสดุทั้งหมดที่เกี่ยวข้องในการผสมจะต้องกระจายอย่างสม่ำเสมอ ระดับของการผสมสามารถแบ่งออกเป็นสามสถานะ: การผสมในอุดมคติการผสมแบบสุ่มและการไม่ผสมที่สมบูรณ์ ระดับการผสมของวัสดุต่าง ๆ ในเครื่องผสมขึ้นอยู่กับสัดส่วนสถานะทางกายภาพและลักษณะของวัสดุที่จะผสมเช่นเดียวกับประเภทของเครื่องผสมที่ใช้และระยะเวลาของการทำงานผสม



การผสมของของเหลวส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับเครื่องกวนเชิงกลการไหลของอากาศและเจ็ทของของเหลวที่จะผสมเพื่อให้วัสดุที่จะผสมจะถูกกวนเพื่อให้ได้การผสมที่สม่ำเสมอ การกวนทำให้ส่วนหนึ่งของของเหลวไหลและของเหลวที่ไหลจะผลักของเหลวรอบ ๆ ทำให้เกิดการก่อตัวของการไหลของของเหลวหมุนเวียนในตัวทำละลาย การแพร่กระจายที่เกิดขึ้นระหว่างของเหลวเรียกว่าการแพร่กระจายของร่างกายหลัก เมื่อความเร็วการไหลของของเหลวที่เกิดจากการกวนสูงมากจะมีการกระทำของแรงเฉือนที่ส่วนต่อประสานระหว่างการไหลของของเหลวความเร็วสูงและการไหลของของเหลวความเร็วต่ำโดยรอบซึ่งจะสร้าง vortices ท้องถิ่นจำนวนมาก กระแสน้ำวนเหล่านี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วและนำของเหลวเข้าสู่กระแสน้ำวนมากขึ้น การแพร่กระจายของการพาความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในช่วงเล็ก ๆ เรียกว่าการแพร่กระจายของวน



กลไกการผสมของของแข็งและของเหลวที่ไม่ละลายน้ำในปริมาณเล็กน้อยนั้นแตกต่างจากองค์ประกอบความหนาแน่นและกลไกการผสมของของเหลวที่ไม่สามารถเข้าใจได้นั้นเหมือนกัน แต่การกวนไม่สามารถเปลี่ยนขนาดอนุภาคของของแข็งแป้งได้ หากความเร็วในการตกตะกอนของอนุภาคของแข็งไม่สามารถน้อยกว่าความเร็วการไหลของของเหลวก่อนที่จะผสมไม่ว่าจะใช้วิธีการผสมใดก็ตามมันจะไม่เกิดการระงับสม่ำเสมอ



การผสมของพาสที่แตกต่างกันเป็นหลักในการแบ่งวัสดุที่จะผสมซ้ำ ๆ และทำให้พวกเขาอยู่ภายใต้ผลการตัดแรงที่เกิดจากการกระทำของการกด, กลิ้ง, บีบ, การบีบ, ฯลฯ จากนั้นรวมและนวดซ้ำ ๆ เพื่อไปถึงระดับการผสมที่จำเป็น . การผสมแบบนี้เป็นเรื่องยากที่จะทำให้การผสมในอุดมคติและสามารถผสมแบบสุ่มเท่านั้น ของแข็งแป้งผสมกับของเหลวจำนวนเล็กน้อยเพื่อสร้างวางและกลไกการผสมของมันนั้นเหมือนกับวัสดุวาง